Zdrobnienia to przyrostki, które wskazują na coś o niewielkim rozmiarze, o tym, że ktoś jest młody, a także mogą podkreślać przywiązanie lub pogardę.
Najczęstszym przyrostkiem w języku hiszpańskim jest -ito / -ita.
Na przykład:
Gatito es un gato pequeño.
Kotek to mały kot.
Zdrobnienia tworzone są od rzeczowników, przymiotników i przysłówków w następujący sposób:
– zastępując ostatnią samogłoskę przez -ito / -ita:
perro / perrito
pies / piesek
– dodając po końcowej spółgłosce -ito / -ita:
papel / papelito
papier / papierek
– dodając -cito / -cita:
corazón / corazoncito
serce / serduszko
– zastępując ostatnią samogłoskę lub dodając po końcowej spółgłosce -ecito / -ecita:
quieto / quietecito
spokojny / spokojniutki
– dodając -cecito / -cecita:
pie / piececito
stopa / stópka.
Tak tworzymy zdrobnienia w sposób regularny. W następnym rozdziale dowiemy się jak tworzyć zdrobnienia nieregularne.